- münaza'ât
- (A.)[ تﺎﻋزﺎﻨﻡ ]çatışmalar, çekişmeler.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
MÜNAZA-UN FİH — Hakkında ihtilaf mevcut olan şey, münakaşa edilen mes ele. Aradaki husumete sebeb olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
laçlamak — munâzâ, kouga etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
münazaa — is., esk., Ar. munāzaˁa 1) Ağız kavgası, çekişme, münakaşa 2) İki taraf arasındaki kavga, düşmanlık … Çağatay Osmanlı Sözlük